- Aktualności

Szczegóły: Kategoria: Aktualności

Publikujemy Dezyderaty sejmowej Komisji do Spraw Petycji uchwalone w odpowiedzi na petycje złożone przez Zarząd Główny NSZZ Policjantów.

Na portalu sejm.gov.pl ukazały się w wersji edytowalnej Dezyderaty sejmowej Komisji do Spraw Petycji, które zostały uchwalone w następstwie petycji złożonych przez Zarząd Główny NSZZ Policjantów. Niebagatelny wpływ na uchwalenie dezyderatów miało aktywne uczestnictwo w posiedzeniach Komisji do Spraw Petycji reprezentantów Zarządu Głównego NSZZ Policjantów z przewodniczącym Rafałem Jankowskim na czele. Zarząd Główny NSZZ Policjantów, czyli autora wzmiankowanych petycji reprezentowali na posiedzeniach także: wiceprzewodniczący: Andrzej Szary, Kazimierz Barbachowski oraz Aleksander Babiński, przewodniczący Zarządu Szkolnego WSPol w Szczytnie.

Efektem naszej aktywności na forum sejmowej Komisji ds. Petycji (PET) oraz Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych (ASW) jest fakt, iż w lutym 2020′ do wykazu prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów wpisano właśnie “projekt superustawy o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych”. Pod tą enigmatyczną nazwą kryją się propozycje rozwiązań wniosków i postulatów zgłaszanych w petycjach Zarządu Głównego NSZZ Policjantów.

Powstająca “superustawa” jest w dużej mierze zasługą naszych związkowych “parlamentarzystów”.

*****************************

Dezyderat nr 21 z 12 lutego 2020 r.

Komisji do Spraw Petycji do Prezesa Rady Ministrów
– w sprawie zmiany przepisów dotyczących zasad ustalania wysokości emerytury funkcjonariuszy służb mundurowych.
(dotyczy petycji Zarządu Głównego NSZZ Policjantów nr BKSP-145-582/19)

Komisja do Spraw Petycji, na posiedzeniu w dniu 22 stycznia 2020 r., rozpatrzyła petycję w sprawie zmiany ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin w zakresie art. 15a (BKSP-145-582/19).

Przedmiotem petycji było żądanie podjęcia inicjatywy w zakresie zmiany obowiązujących przepisów dotyczących zasad ustalania wysokości emerytury funkcjonariuszy służb mundurowych oraz wdrożenie porozumienia z 8 listopada 2018 r., w ramach którego Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji zobowiązał się rozwiązać problem różnicowania statusu funkcjonariuszy w zakresie nabywania praw emerytalnych w zależności od momentu przyjęcia do służby, tj. różnic powstałych w związku z wejściem w życie art. 15a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.

W aktualnym stanie prawnym obowiązuje regulacja wprowadzająca różne zasady ustalania emerytury mundurowej dla funkcjonariuszy pozostających w służbie przed 1 stycznia 1999 r., dla funkcjonariuszy przyjętych po raz pierwszy po 1 stycznia 1999 r., a przed 30 września 2003 r. oraz funkcjonariuszy przyjętych do służby po tej dacie.

W dyskusji wskazano, że kwestia poruszana w petycji dotyczy tysięcy funkcjonariuszy, którzy przed rozpoczęciem służby pracowali przez wiele lat w innych branżach gospodarki i w obecnym stanie prawnym ich składki, które odprowadzali wówczas do powszechnego systemu emerytalnego, nie mają wpływu na wysokość ich świadczeń emerytalnych.

Jest to – w opinii autorów petycji – rażąca niesprawiedliwość, która nie powinna mieć miejsca.

Biorąc pod uwagę, że podniesiony w petycji problem dotyczy zarówno funkcjonariuszy Policji, Służby Więziennej, Służby Wywiadu Wojskowego i Służby Kontrwywiadu Wojskowego, jak też Służby Celno-Skarbowej i Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu i Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Komisja do Spraw Petycji zwraca się do Pana Premiera o przekazanie szczegółowych założeń zmian legislacyjnych, wynikających z realizacji porozumienia z 8 listopada 2018 r., przewidywanych skutków finansowych, stanu prowadzonych konsultacji w zakresie zaproponowanych rozwiązań, a także stanowisk przedstawicieli poszczególnych służb, oraz o wskazanie przewidzianego terminu skierowania projektu ustawy do Sejmu RP. W przekonaniu Komisji prace dotyczące realizacji wymienionego porozumienia powinny zostać dokończone bez zbędnej zwłoki.

Przewodniczący Komisji
(-) Sławomir Jan Piechota

********************************

Dezyderat nr 22 z 12 lutego 2020 r.

Komisji do Spraw Petycji do Prezesa Rady Ministrów
– w sprawie uznania za wykroczenie niepodporządkowania się poleceniu funkcjonariusza publicznego, wydanego w granicach i na podstawie przepisów ustawy
(dotyczy petycji Zarządu Głównego NSZZ Policjantów nr BKSP-145-583/19)

Komisja do Spraw Petycji, na posiedzeniu w dniu 22 stycznia 2020 r., rozpatrzyła petycję w sprawie zmiany ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń poprzez uznanie za wykroczenie niepodporządkowania się poleceniu funkcjonariusza publicznego, wydanego w granicach i na podstawie przepisów ustawy (BKSP-145-583/19).
Przedmiotem petycji jest żądanie nowelizacji ustawy z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń, poprzez wprowadzenie do rozdziału VIII Kodeksu wykroczeń, obejmującego „Wykroczenia przeciwko porządkowi i spokojowi publicznemu”, przepisu art. 54 a § 1-3, w którym określone zostałyby nowe typy czynów zabronionych sankcjonujące niepodporządkowanie się poleceniu wydanemu przez funkcjonariusza publicznego.
Zgodnie z przedstawioną propozycją art. 54 a miałby przybrać następującą treść:
„§ 1. Kto nie podporządkowuje się żądaniu lub poleceniu funkcjonariusza publicznego, wydanego w granicach i na podstawie przepisów ustawy, podlega karze aresztu, grzywny lub ograniczenia wolności.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto nie stosując się do polecenia wskazanego w § 1, uniemożliwia lub utrudnia wykonanie czynności służbowej.
§ 3. Podżeganie i pomocnictwo są karalne.”.

Autorzy petycji wskazują, że przyjęcie zaproponowanych rozwiązań spowoduje bardziej skuteczne działanie Policji w zakresie jej zadań, a także wzmocni pozycję policjantów.
W dyskusji podkreślono, że omawiane propozycje zostały przekazane również do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji i w wyniku prowadzonych rozmów osiągnięto konsensus co do tego, iż policjanci muszą mieć możliwość wydawania poleceń, a niestosowanie się do nich musi być sankcjonowane.

Autorzy petycji – obecni na posiedzeniu Komisji – przyznali, że wskazany w zaproponowanym przepisie katalog obejmujący wszystkich funkcjonariuszy publicznych jest zbyt szeroki i powinien zostać zawężony do służb mundurowych.

Komisja do Spraw Petycji zwraca się o przedstawienie stanowiska Rządu wobec postulatów zawartych w petycji oraz o wskazanie zakresu planowanej nowelizacji Kodeksu wykroczeń. W tym kontekście, w przekonaniu Komisji, należy zwrócić szczególną uwagę na ewentualne nadużywanie przez funkcjonariuszy możliwości karania osób niepodporządkowujących się poleceniom wydanym ustnie, a w związku z tym konieczne jest rozważenie ograniczenia propozycji kryminalizacji sankcjonowanych zachowań do przypadków, w których odmowa wykonania polecenia uniemożliwi albo utrudni wykonanie czynności służbowej przez funkcjonariusza.
Komisja wnosi również o nakreślenie perspektywy czasowej przygotowania w przedmiotowej sprawie projektu ustawy i terminu wniesienia go do Sejmu RP.

Przewodniczący Komisji
(-) Sławomir Jan Piechota

*********************************

Dezyderat nr 12 z 22 stycznia 2020 r.

Komisji do Spraw Petycji do Prezesa Rady Ministrów
– w sprawie przyznania funkcjonariuszom prawa do odszkodowania za utratę, zniszczenie lub uszkodzenie przedmiotów osobistego użytku w związku ze służbą
(dotyczy petycji Zarządu Głównego NSZZ Policjantów nr BKSP-145-502/19)

Komisja do Spraw Petycji, na posiedzeniu w dniu 19 grudnia 2019 r., rozpatrzyła odpowiedź na dezyderat nr 179, skierowany do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji przez Komisję do Spraw Petycji VIII kadencji w związku z petycją w sprawie podjęcia inicjatywy ustawodawczej w zakresie przyznania funkcjonariuszom Policji prawa do odszkodowania za szkodę poniesioną wskutek utraty, zniszczenia lub uszkodzenia podczas pełnienia służby przedmiotów osobistego użytku, niezależnie od tego, czy skutkiem zdarzenia powodującego szkodę był uszczerbek na zdrowiu albo śmierć funkcjonariusza (BKSP–145–502/19).

W petycji zaproponowano wprowadzenie regulacji przyznających funkcjonariuszom Policji prawo do odszkodowania od właściwej jednostki organizacyjnej za szkody poniesione w przedmiotach osobistego użytku wskutek ich utraty, zniszczenia lub uszkodzenia podczas służby, niezależnie od tego czy podczas zdarzenia powodującego szkodę funkcjonariusz doznał urazu lub śmierci oraz uszczerbku na zdrowiu.

Jak wskazano, obecne regulacje w zakresie prawa do odszkodowania za utratę lub uszkodzenie przedmiotów osobistego użytku są mniej korzystne dla funkcjonariuszy niż obowiązujące przed rokiem 2014.
Komisja zwracała się uprzednio o dokonanie kompleksowej analizy wskazanego w petycji zagadnienia, łącznie z oszacowaniem skali problemu i określeniem kosztów wprowadzenia zaproponowanego rozwiązania, jak również prosiła o wskazanie:
• czy rozwiązania zaproponowane przez autorów petycji powinny zostać wprowadzone tylko w odniesieniu do funkcjonariuszy Policji;
• jakie dodatkowe warunki wprowadzenia postulowanych rozwiązań należałoby uwzględnić (określenie sytuacji, w jakich przysługiwałoby odszkodowanie, ograniczenie możliwości zabierania na interwencję określonych, cennych przedmiotów osobistych, zasady zabezpieczające przed nadużyciami, górny limit odszkodowania itp.) przy dokonaniu postulowanych w petycji zmian w obowiązujących przepisach;
• jakie są koszty wprowadzenia proponowanych rozwiązań, konieczne do zabezpieczenia w budżecie służb.

Komisja uprzednio uznała również, że funkcjonariusze służb porządku publicznego są bardziej narażeni na szkody powstałe w ich prywatnym mieniu niż osoby cywilne. Komisja wskazywała też, że funkcjonariusz, który nie jest na służbie, czasem podejmuje interwencję, w ubraniu cywilnym, czy jadąc prywatnym samochodem, i w takich sytuacjach musi mieć komfort, że w razie doznania szkód będzie miał możliwość ich pokrycia (komfort podejmowania interwencji bez narażenia na osobiste szkody materialne).

Zgodnie z wyjaśnieniami przedstawiciela Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, obecnego na posiedzeniu Komisji w dniu 19 grudnia 2019 r., rozwiązania w przedmiotowym zakresie powinny mieć charakter całościowy, systemowy i obejmować wszystkie służby, których funkcjonariuszy potencjalnie dotyczą tego rodzaju straty.

Komisja do Spraw Petycji zwraca się o przygotowanie przez Rząd adekwatnych rozwiązań legislacyjnych, które uwzględnią tryb określania strat, sposób weryfikacji tego, co funkcjonariusz posiadał przy sobie, oraz określą sposób samej wyceny szkody. Komisja zwraca się również oszacowanie przewidywanych skutków finansowych takich rozwiązań oraz o wskazanie terminu ich przygotowania w formie rządowego projektu ustawy.

Przewodniczący Komisji
(-) Sławomir Jan Piechota

***************************
Dezyderat nr 13 z 22 stycznia 2020 r.

Komisji do Spraw Petycji do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
– w sprawie terminu i zasad realizacji wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r. (K 7/15) w odniesieniu do wysokości ekwiwalentu pieniężnego dla funkcjonariuszy za jeden dzień niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego.
(dotyczy petycji Zarządu Głównego NSZZ Policjantów nr BKSP-145-544/19)

Komisja do Spraw Petycji, na posiedzeniu w dniu 19 grudnia 2019 r.,rozpatrzyła odpowiedź na dezyderat nr 195, skierowany do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji przez Komisję do Spraw Petycji VIII kadencji, w związku z petycją w sprawie zmiany ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r.o Policji (Dz.U. z 2019 r. poz. 161 ze zm.) w zakresie wypłacania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop (BKSP–145–544/19).

Komisja uznała, że odpowiedź Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji nie wyczerpała w całości zagadnień zawartych w dezyderacie, i podjęła decyzję o odrzuceniu odpowiedzi.
W petycji rozpatrzonej przez Komisję przedstawione zostało żądanie podjęcia inicjatywy ustawodawczej w zakresie art. 115a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, w związku z wydanym przez Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 30 października 2018 r. (sygn. akt K 7/15).

W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 115 a ustawy o Policji – w zakresie, w jakim ustala wysokość ekwiwalentu pieniężnego za jeden dzień niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego w wymiarze jednej trzydziestej części miesięcznego uposażenia – jest niezgodny z art. 66 ust. 2 w związku z art. 31 ust. 3 zdanie drugie Konstytucji.
Ponadto na podstawie art. 59 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym postanowił umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie. Jak wynika z sentencji przywołanego wyroku TK, ekwiwalent pieniężny za jeden dzień niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego oraz za każde rozpoczęte 8 godzin niewykorzystanego czasu wolnego przysługującego na podstawie art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji ustala się w wysokości jednej trzydziestej części miesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym.

Komisja do Spraw Petycji oceniła uprzednio, że petycja jest zasadna i nie budzi zastrzeżeń. Mając zaś na względzie wyrok Trybunału Konstytucyjnego K 7/15, Komisja zwróciła się o wskazanie, kiedy zostanie przedstawiony i skierowany do Sejmu RP projekt stosownych rozwiązań ustawowych, gdyż realizacja wyroku powinna zostać włączona do porządku prawnego jak najszybciej.
Aktualne informacje o konsultacjach międzyresortowych, prowadzonych po przeszło roku od wydania wyroku przez Trybunał Konstytucyjny, nie wskazują na potraktowanie sprawy jako priorytetowej.

Komisja zauważa również, że w międzyczasie ze służby na emeryturę odchodzą funkcjonariusze, którzy nie otrzymują ekwiwalentu za niewykorzystany urlop.
W związku z powyższym Komisja do Spraw Petycji zwraca się o przedstawienie kompleksowej informacji na temat stanu zaawansowania, przyjętych założeń i harmonogramu prac nad realizacją przedmiotowego wyroku Trybunału Konstytucyjnego, a także o przyspieszenie prac rządowych nad stosownym projektem ustawy.

Przewodniczący Komisji

(-) Sławomir Jan Piechota

********************************

Dezyderat nr 5 z 18 grudnia 2019 r.

Komisji do Spraw Petycji do Prezesa Rady Ministrów
– w sprawie przedawnienia odpowiedzialności dyscyplinarnej funkcjonariuszy

(dotyczy petycji zgłoszonej przez Zarząd Główny NSZZ Policjantów nr BKSP-145-545/19)

Komisja do Spraw Petycji VIII kadencji Sejmu RP, na posiedzeniu w dniu 23 lipca 2019 r., rozpatrzyła petycję w sprawie terminu przedawnienia przewinień dyscyplinarnych popełnionych przez funkcjonariuszy państwowych (BKSP-145-545/19).

Przedmiotem petycji było żądanie podjęcia prac legislacyjnych nad zmianą prawa, która uniemożliwi funkcjonariuszom państwowym unikanie ponoszenia odpowiedzialności dyscyplinarnej za zawinione czyny ze względu na upływ czasu od ich popełnienia.
Sformułowany w ten sposób postulat dotyczy art. 241 ustawy z 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej.
Jak wskazuje wnioskodawca, obecnie obowiązujący roczny okres przedawnienia zawarty w ustawie z 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej przyczynia się do licznych nadużyć względem osób poszkodowanych działaniami funkcjonariuszy służby więziennej, do których sam siebie również zalicza. Autor petycji proponuje, aby przyjąć zasadę polegającą na stosowaniu przedawnienia karania deliktów dyscyplinarnych analogicznie do przedawnienia czynów przestępczych zagrożonych karą pozbawienia wolności do lat trzech.

Komisja do Spraw Petycji – w związku z treścią petycji – zwraca się o przedstawienie informacji za lata 2016–2018, w odniesieniu do funkcjonariuszy służby więziennej, policji, straży granicznej, straży pożarnej, w zakresie przypadków, w których nie wszczęto postępowania dyscyplinarnego z uwagi na upływ terminu dziewięćdziesięciu dni od dnia powzięcia wiadomości przez przełożonego, oraz o wskazanie, ile odnotowano przypadków, w których nie można było wymierzyć kary dyscyplinarnej z uwagi na upływ jednego roku od dnia popełnienia przewinienia. Ile w poszczególnych służbach odnotowano przypadków wymierzenia funkcjonariuszowi kary dyscyplinarnej?

Przewodniczący Komisji
(-) Sławomir Jan Piechota

źródło: nszzp.pl